امروز تفأ لی داشتم بر کتاب حافظ
وچنین شد:
ما ز یاران چشم یاری داشتیم...
خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم!!
...(حافظ)..
وچنین بر لب آمد که:
ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم
بر قّلوب هر که بوده آشنا
دانه ی مهر و محبت کاشتیم
لیکن از این مزرع سبز فلک
حاصل از خار جفا برداشتیم!!
آری اندر باغ ما خاری دمید
وه که خارستان زآن افراشتیم
سکه ی نامردمی را در فریب
سکه ی مهر و وفا انگاشتیم!!!
کودک دل را دراین کهنه خراب
بر سر بازار غم ، بگماشتیم !!!
بر سر بازار غم ، بگماشتیم !!!
سروده ی:فـرزانه شـیدا دوشنبه ۲۶ فروردین ۱۳۸۷